Βαφή Ξύλινων Επίπλων: πιο απλή από όσο φαίνεται

 

Η διαδικασία του να βάψει κανείς παλιά ξύλινα έπιπλα είναι σχετικά απλή. Σίγουρα έχει κάποιο κόπο αλλά αξίζει!

Με τη βαφή, τα παλιά αυτά έπιπλα αναπαλαιώνονται και αναδεικνύονται σε μοντέρνα  κομμάτια διακόσμησης.

 

Προσοχή: η βαφή ξύλινων επίπλων είναι διαφορετική από το απλό λουστράρισμα:

  • Το λούστρο διατηρεί τα νερά του ξύλου, ανεξάρτητα από την όποια απόχρωση του θα χρησιμοποιήσουμε.
  • Η βαφή ομογενοποιεί το χρώμα του ξύλου και καλύπτει τα νερά του, ξεφεύγοντας από τη φυσική του απόχρωση. Όμως η βαφή των ξύλινων επίπλων μας δίνει τη δυνατότητα:
    • να καλύψουμε κάποιο επιφανειακό ελάττωμα του επίπλου
    • να συνδυάσουμε και να ομογενοποιήσουμε ξύλα διαφορετικού τόνου, αν προκύψει τέτοια ανάγκη σε ένα έπιπλο
    • να αξιοποιήσουμε δυναμικά ξύλα χαμηλής ποιότητας, όπως ξυλεία από παλέτες

 

 

Βήμα 1: Προετοιμασία.

  1. Εντοπίζουμε το παλιό έπιπλο που θα χρησιμοποιήσουμε. Κάτι τέτοιο μπορούμε να βρούμε είτε στην αποθήκη μας, είτε σε μαγαζιά με παλιά αντικείμενα, είτε ακόμη και στα σπίτια των γονιών και των παππούδων μας.
  2. Βρίσκουμε το χώρο που θα δουλεύουμε και φροντίζουμε ο χώρος αυτός:
    • να εξαερίζεται επαρκώς, καθώς η μπογιά όταν στεγνώνει αναδύει αναθυμιάσεις.
    • να έχει αρκετό φωτισμό (δείτε εδώ εδώ), ώστε να έχουμε καλή ορατότητα του αντικειμένου κατά τη βαφή του επίπλου μας.
    • να μην είναι εκτεθειμένος στην υγρασία και τους ισχυρούς ανέμους.
    • να έχει μια άνετη διαρρύθμιση, η οποία να μας δίνει το περιθώριο να περπατάμε και να βάφουμε γύρω γύρω από το έπιπλό μας.
    • να είναι επαρκώς καθαρός και να μη κυκλοφορεί μέσα σε αυτόν σκόνη, η οποία πιθανώς να κολλήσει στη φρέσκια μπογιά όταν βάψουμε
  3. Αφού επιλέξουμε το σωστό χώρο, στρώνουμε στο σημείο που θα βάψουμε παλιά πανιά ή χαρτόνια για να προστατεύσουμε το πάτωμα από τις μπογιές (βρείτε τα εδώ)
  4. Συνεχίζουμε στη προσωπική μας προετοιμασία και φοράμε:
    • Μάσκα (βρείτε τις εδώ), για να προστατευτούμε από τις οσμές της μπογιάς.
    • Γάντια μιας χρήση (βρείτε τα εδώ), για να λερώσουμε όσο το δυνατόν λιγότερο τα χέρια μας.
    • Φόρμα εργασίας για βαφή (βρείτε τις εδώ) ή παλιά δικά μας ρούχα και παπούτσια, για να προστατεύουμε το υπόλοιπο σώμα μας από τις μπογιές.
  5. Τέλος, αφαιρούμε από το έπιπλό μας μεντεσέδες, πόμολα, ποδαράκια και ότι άλλο μπορεί να ξεβιδωθεί και δεν θέλουμε να βαφτεί.
    • Αν δεν μπορούμε να αφαιρέσουμε κάποιο τμήμα του επίπλου μας, το καλύπτουμε με χαρτοταινία (βρείτε τις εδώ) για να μη το λερώσουμε.

 

 

Βήμα 2: Τρίψιμο.

Ο στόχος του τριψίματος είναι:

  • να ανοίξουν οι πόροι του ξύλου και να υποδεχτούν καλύτερα τη μπογιά,
  • να λειανθούν πιθανές ατέλειες και ελαττώματα του επίπλου μας και
  • να απομακρυνθεί ένα μεγάλο μέρος τυχόν υπάρχοντος λούστρου.

Αν θέλουμε πλήρη αφαίρεση του λούστρου, τότε πριν το τρίψιμο θα πρέπει να εφαρμόσουμε πρώτα πάνω στις επιφάνειες Διαβρωτικό και να ξύσουμε μετά από 24 ώρες τελείως όλο το λούστρο με μια σπάτουλα.

Αλλιώς προχωράμε κατ’ ευθείαν στο τρίψιμο.

1. Χρησιμοποιούμε:

– Σε μεγάλες επιφάνειες το ηλεκτρικό τριβείο (δείτε περισσότερα εδώ)

– Σε μικρές/ καμπύλες επιφάνειες ένα τριβείο χειρός ή με το χέρι (δείτε περισσότερα εδώ)

2. Ξεκινάμε το τρίψιμο με λείανση με πατόχαρτα ή σιλελόχαρτα Νο 80-100 κόκκων (βρείτε τα εδώ).

  • Αν επιθυμούμε πιο καλή λείανση, συνεχίζουμε με τα παραπάνω λειαντικά αλλά με περισσότερους κόκκους (Νο 150-180).
  • Στις πλευρές όπου πιθανόν να υπάρχει σόκορο, το οποίο είναι πολύ μαλακό, καλό είναι να λειάνουμε με Νο 220.

3. Όταν φτάσουμε στο επίπεδο λείανσης που επιθυμούμε, τότε καθαρίζουμε το έπιπλο σκουπίζοντας με ένα πανί τη σκόνη που δημιουργήθηκε από το τρίψιμο (δείτε περισσότερα εδώ)

 

Βήμα 3: Αστάρωμα.

Αν θέλουμε η μπογιά να στρωθεί ομοιογενώς στο έπιπλό μας και να διαρκέσει περισσότερο στο χρόνο, τότε χρησιμοποιούμε Αστάρι.

Αν δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο, τότε προχωράμε στο επόμενο βήμα.

1. Το Αστάρι είναι ένα διαδεδομένο παχύρευστο υγρό και εφαρμόζεται:

  • πάνω στις ξύλινες επιφάνειες με κυλινδρικά ρολά βαφής (βρείτε τα εδώ)
  • στα δύσκολα καμπυλωτά σημεία με πινέλο (βρείτε τα εδώ)
  • ενώ φυσικά, μπορούμε να τελειώνουμε το αστάρωμα πιο γρήγορα με ένα πιστόλι βαφής (βρείτε τα εδώ), καταναλώνοντας όμως  έτσι πολύ υλικό.

2. Δεν πειράζει αν το αστάρι κατά την εφαρμογή του δεν απλώνεται ομογενώς πάνω στις ξύλινες επιφάνειες.

  • Αυτό συμβαίνει γιατί η χρησιμότητα του είναι να προετοιμάζει το έδαφος για τη μπογιά και όχι να πετυχαίνει τη τέλεια κάλυψη.
  • Απλά αρκεί να εφαρμόσουμε ένα λεπτό στρώμα ασταριού και να μην αφήσουμε τρεξίματά του από σταγόνες πάνω στο έπιπλο.

3. Το αστάρι θέλει λίγες ώρες για να στεγνώσει (περίπου 4-6 ώρες).

4. Αν θέλουμε όμως το καλύτερο δυνατό δέσιμο ανάμεσο στο αστάρι και στη μπογιά μας, τότε λίγο πριν ξεκινήσουμε να βάψουμε, τρίβουμε πάλι με πατόχαρτα (βρείτε τα εδώ) το ασταρωμένο πια έπιπλό μας με ένα μεγάλων κόκκων λειαντικό (π.χ. Νο 220 σιλελόχαρτο).

 

Βήμα 4: Βάψιμο.

1. Ξεκινάμε τη διαδικασία της βαφής του επίπλου μας, επιλέγοντας πρώτα το κατάλληλο τύπο μπογιάς.

  • Οι βαφές των ξύλων διαλύονται είτε με διαλύτη είτε με νερό και έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά:
    • Με Διαλύτη: στεγνώνουν γρήγορα και μπορούμε να τις περάσουμε αμέσως το επόμενο χέρι. Όμως δεν επιτυγχάνουν συχνά τη τέλεια ομογενοποίηση του χρώματος.
    • Με Νερό: επιτυγχάνουμε πιο έντονα χρώματα, όμως αργούν σημαντικά πολύ να στεγνώσουν
  • Αφού επιλέξουμε ποιο είδος βαφής ταιριάζει καλύτερα στην εφαρμογή του δικού μας επίπλου, τις αναμειγνύουμε με το διαλύτη ή το νερό αντίστοιχα, ανάλογα με τις οδηγίες του κατασκευαστή της βαφής.

2. Χρησιμοποιούμε για τη βαφή του επίπλου μας:

  • Πιστόλια βαφής (βρείτε τα εδώ)
  • Ρολά βαφής (βρείτε τα εδώ)
  • Πινέλα (βρείτε τα εδώ)

3. Μυστικά για τη καλύτερη δυνατή βαφή:

  • Ιδανικά περνάμε το έπιπλό μας 3-4 χέρια λεπτής στρώσης μπογιάς, περιμένοντας να στεγνώσει κάθε φορά η προηγούμενη στρώση.
  • Προσέχουμε να έχουμε προμηθευτεί αρκετή ποσότητα βαφής από την αρχή, αλλιώς είναι δύσκολο να υπάρχει ομοιογένεια στην αραίωσή της.
  • Καλό είναι την εργασία βαφής του επίπλου μας να τη περατώνει το ίδιο άτομο για να υπάρχει ομοιομορφία στο τρόπο περάσματος της κάθε στρώσης.

Τέλος, κλείνουμε καλά τα δοχεία γιατί αντιδρούν με την ατμοσφαιρική υγρασία και κινδυνεύουν να σταθεροποιηθούν και τα αποθηκεύουμε σε ξηρούς και δροσερούς χώρους.

 

Tags:

Σχολιάστε εδώ

Γίνετε ο πρώτος που θα σχολιάσει!

© 2017-24 MARVIC P.C All rights Reserved. 

Search
Generic filters
Αναζήτηση ανα κατηγορία
Προϊόντα
Άρθρα
Συζητήσεις

Συνδεθείτε στο Λογαριασμό σας

ή    

Ξεχάσατε τον κωδικό σας?

Create Account